Miałem trochę szczęścia w życiu. Wspomnienia dziewięćdziesięcioletniego chirurga
Książka jest autobiografią 93-letniego pułkownika w stanie spoczynku, profesora nauk medycznych, chirurga, Telesfora Piecucha. Ta sporej objętości praca opisuje życie autora od czasów przedwojennych, poprzez zawieruchę wojenną i powojenną, aż do roku 2019.
Czerpiąc z przebogatej skarbnicy pamięci autora książka jest kopalnią wspomnień, zarówno z czasów dzieciństwa, okresu dorosłości, życia zawodowego i naukowego, jak również stanowi dokument rozwoju medycyny od czasów powojennych do współczesności.
Autor w pasjonujący sposób opisuje przebieg kształcenia i specjalizacji lekarzy po drugiej wojnie światowej. W niezwykle zajmującej części medycznej obszernie opisuje metody przeprowadzania operacji z zakresu chirurgii ogólnej, torakochirurgii i chirurgii naczyniowej w drugiej połowie dwudziestego wieku. Książka ta może być ciekawym doświadczeniem dla czytelniczek i czytelników, zarówno jako nietuzinkowa biografia, jak i źródło wiedzy o rozwoju medycyny, głównie chirurgii.
Autobiografia, zilustrowana licznymi zdjęciami, zawiera wiele smaczków z życia codziennego, prywatnego, jak i zawodowego. Bez wątpienia znajdzie ona spore grono odbiorców, których pasją są biografie ludzi o ciekawym życiorysie urodzonych przed drugą wojną światową.
Książka jest autobiografią 93-letniego pułkownika w stanie spoczynku, profesora nauk medycznych, chirurga, Telesfora Piecucha. Ta sporej objętości praca opisuje życie autora od czasów przedwojennych, poprzez zawieruchę wojenną i powojenną, aż do roku 2019.
Czerpiąc z przebogatej skarbnicy pamięci autora książka jest kopalnią wspomnień, zarówno z czasów dzieciństwa, okresu dorosłości, życia zawodowego i naukowego, jak również stanowi dokument rozwoju medycyny od czasów powojennych do współczesności.
Autor w pasjonujący sposób opisuje przebieg kształcenia i specjalizacji lekarzy po drugiej wojnie światowej. W niezwykle zajmującej części medycznej obszernie opisuje metody przeprowadzania operacji z zakresu chirurgii ogólnej, torakochirurgii i chirurgii naczyniowej w drugiej połowie dwudziestego wieku. Książka ta może być ciekawym doświadczeniem dla czytelniczek i czytelników, zarówno jako nietuzinkowa biografia, jak i źródło wiedzy o rozwoju medycyny, głównie chirurgii.
Autobiografia, zilustrowana licznymi zdjęciami, zawiera wiele smaczków z życia codziennego, prywatnego, jak i zawodowego. Bez wątpienia znajdzie ona spore grono odbiorców, których pasją są biografie ludzi o ciekawym życiorysie urodzonych przed drugą wojną światową.